صفحه شخصی رحیم پور ازغدی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

عرض سلام خدمت خواهران و برادران عزیز دارم و عرض تشکر از این که بنده را به این مجلس شریف دعوت فرمودید.

من سه نکته در مورد مکتب سلیمانی عرض می‌کنم این که رهبری تعبیر به مکتب کردند به این معنا بود که گرچه ایشان و امثال ایشان که تعدادشان کم است و شخصاً انسان‌های فوق‌العاده‌ای هستند اما شخصی نگاه نکنیم. مکتبی نگاه کنیم. یعنی این یک مدرسه است. سعی می‌کنم به چند پرسش در این باب اجمالاً پاسخی عرض کنم.

پرسشی است که حوزه و دانشگاه باید به آن بیندیشیم و هر دو بزرگواران هم، (هم حوزه و هم دانشگاه) در جلسه تشریف دارند. این مدرسه و مکتبی که یک چنین آدم‌هایی را تربیت می‌کند کجاست؟ نه در حوزه است نه در دانشگاه. این امثال قاسم سلیمانی و این مهندس ابومهدی این‌ها تحصیلات دانشگاهی داشتند اما این شخصیت‌ها محصول دانشگاه ما نیست محصول متون رسمی حوزه‌های ما هم نیست. یک مدرسه دیگری هست و آن مدرسه جهاد و شهادت است. این‌ها آن‌جا تربیت شدند. این تیپ آدم‌ها از نوجوانی تا لحظه مرگ منتظر مرگ هستند. من چند جلسه با شهید سلمانی داشتم ایشان از من و دو – سه‌تا دوستان دعوت کرده بود چون خودش در عرصه بین‌المللی کار می‌کرد می‌گفت فقط بُعد نظامی کافی نیست بلکه ما باید بتوانیم در آن‌جا با الیت و روشنفکران و علمای منطقه‌ای درگیر هستیم باید بتوانیم گفتگو و صحبت داشته باشیم. ایشان همان اندازه که یک شخصیت نظامی بود بلکه بیشتر یک شخصیت فرهنگی بود، متفکر بود و یک شخصیت معنوی. این جمع این‌ها با هم که کاملاً منطقی باشی و کاملاً متواضع و مؤدب، کاملاً شجاع، واقع‌بین کاملاً و آرمانگرا کاملاً. همه این‌ها با همدیگر خیلی سخت جمع می‌شود. ما یک دوقطبی در ذهن‌مان و بیرون هم داریم.گاهی آدم‌هایی که به اصطلاح معنوی و اخلاقی هستند معمولاً آدم‌های اهل عمل نیستند منزوی هستند در حاشیه هستند در متن مسائل نیستند نمی‌آیند اهل درگیری نیستند ولو درگیری با باطل. آدم‌های خوبی هستند! آدم‌های خوبی هستند، آدم‌های خوبی که هیچ وقت خطر نمی‌کنند. کلاً می‌خواهند خوب باشند ولی هزینه‌ای نپردازند. عارف ترسو، معنوی‌ای که تسلیم قدرت‌های مادی می‌شود متفکرانی که افکارشان به درد مردم نمی‌خورد. مشکل خودشان را حل می‌کنند. یا پروفسور دانشگاهی می‌شوند یا آیت‌الله حوزوی، مشکل خودشان را حل می‌کنند اما مشکلی از جامعه حل نمی‌کنند. نه مشکل معنوی، فرهنگی و نه مشکل علمی و عملی، ولی آدم‌های خوبی هستند ولی به هیچ دردی نمی‌خورند! یک مکتب و مدرسه دیگری است که آن‌جا انسان تربیت می‌شود. نه مُلا نه پروفسور. حکیم تربیت می‌شود. آدم‌هایی که روح بزرگی دارند، روح‌شان از کل جهان بزرگتر است و هیچ به خودشان نیدیشیدند همیشه آماده بودند فداکاری کنند، فدا بشوند در سکوت، در تاریکی، بقیه بدون این که بفهمند از مزایای جهاد آن‌ها استفاده کنند. از هیچ کس هیچ توقعی نداشته باشند. همیشه سراغ تکلیف خودشان باشند نه به دنبال حقوق خودشان، وقتی که همه دنبال اضافه حقوق خودشان هستند و هیچ کس به فکر تکلیف خودش نیست. دارند زندگی‌شان را می‌کنند ما و شما داریم زندگی می‌کنیم. زندگی خوب، آدم‌های خوبی هستیم ولی این‌ها دیوانه بودند. این‌ها دیوانه‌اند. این قاسم سلیمانی و مهندس ابومهدی جلسه‌ای با آن‌ها راجع به دانشگاه‌ها و روشنفکران و علمای جهان عرب داشتیم می‌گفت دعا کنید من شهید بشوم. هر روز، نه این که آماده شهادت هستم بلکه منتظر شهادتم. آمادگی با انتظار فرق می‌کند می‌گفت من منتظرم یعنی چشم به راهم. و واقعاً هم همین‌طور بود. حالا قاسم سلیمانی شناخته شد خدا خواست شناخته بشود عزتی به او داد چون پیش خدا ذلیل بود خداوند او را پیش خلق عزیز کرد. ولی امثال او، با کمی تفاوت، هزاران هزار ما در دوران انقلاب در مبارزات، زندان‌ها بعد دوران جنگ، بعد در ترورها، و بعد هم در مجاهدات برون‌مرزی و رزمندگان بدون مرز داشتیم که هرجا انسان مظلومی هست که کمک می‌خواهد به کمک او بروند. یک زمانی چگوآرا بود مارکسیست بود قهرمان ملی نبود ولی قهرمان جهان شده بود حتی در همین ایران مذهبی‌هایی که می‌خواستند مبارز باشند، انسان باشند و ضد ظلم باشند به چگوآرا فکر می‌کردند. من یک وقتی خاطرات ایشان را خواندم. البته انسان شریفی بوده، یک پزشک آرژانتینی یک چریک در کوبا می‌شود علیه سرمایه‌داری و آمریکا می‌جنگد. بعد که پیروز می‌شود وزیر شده، بعد وزارت را رها می‌کند مسلسل برمی‌دارد و می‌گوید من باید بروم بقیه کشورهای منطقه را از چنگ آمریکایی‌ها و سرمایه‌داران خارج کنم. می‌رود به آمریکا و آنگولا می‌جنگد و به آمریکای لاتین برمی‌گردد در یکی دو کشور درگیر می‌شود و آخر هم توسط سازمان سیا و عوامل آن کشته می‌شود. این چند دهه قهرمان در کل جهان بود البته نسبت به مقیاس‌های جهانی هم واقعاً قهرمان بوده، اما وقتی خاطرات چگوآرا را با امثال شخصیت‌هایی مثل قاسم سیلمانی و این مکتب مقایسه می‌کردم می‌دیدم آن‌ها به قوزک پای سلیمانی‌ها نمی‌رسند چون وقتی خاطرات‌شان را می‌خوانم می‌بینم به لحاظ اخلاقی و انسانی آدم‌های خیلی متوسطی بودند فداکاری‌ای که سقف آن مادی و مارکسیستی و ماتریالیستی است! اصلاً قابل مقایسه با این‌ها نیست.

از آن طرف شما مبارز و چریک و رزمندگان آزادیبخش می‌بینید معمولاً آدم‌های معنوی نیستند خیلی محکم، سیاسی هستند، نظامی هستند، قاطع هستند، یک کمی هم قسی‌القلب. چون برای جنگیدن و آدم کشتن یک کمی قساوت قلب لازم است. برای سیاسی بودن یک کمی پدرسوختگی لازم است یا بلد باشی دروغ بگویی ولی وانمود کنی که داری راست می‌گویی. این‌ها با صدق و اخلاص یک مؤمن سازگار نیست. یک تیپی در مکتب است که امام در انقلاب و جنگ ایجاد کرد تربیت شدند که اینها جامع این جهات هستند بدون نقطه ضعف‌هایش. البته نقطه ضعف‌های عادی بشری دارند همه دارند اما شما در دنیا بگردید آدم‌هایی که همزمان این‌قدر متواضع و مهربان باشد که دیدید با این دختر بچه‌های کوچک، طوری آن بچه را بغل می‌کند او گریه می‌کند این بیشتر گریه می‌کند. چطوری عاشق او هستند دارد نماز می‌خواند توی قنوت آن دختر بچه می‌آید یک گلی به او می‌دهد دستش را پایین می‌آورد و آن گل را می‌گیرد و توی قنوت می‌برد. قاسم سلیمانی با استکبار و استعمار و استبداد و تروریزم واقعی می‌جنگید، با داعش می‌جنگید، ترامپ گفت سلیمانی بزرگترین تروریست‌ترین آدم جهان است حالا چطوری است که بزرگترین تروریست جهان بزرگترین تشییع جنازه جهان برایش در جهان صورت می‌گیرد نه فقط در ایران. برای چی؟ با چه منطقی؟ ده‌ها میلیون جمعیت در ایران، چند میلیون از شرق آسیا و هند در هند بودایی هندو هزارتا مجلس ختم مسلمان و هندو برای او گرفتند. این‌ها از کجا این را می‌شناسند؟ نمی‌شناسند ولی می‌گویند او همه ما را می‌شناخت این بچه‌ها ما را می‌شناسند این‌ها فدای ما شدند. تا در 20 ایالت آمریکا عکس قاسم سیلمانی را بالا بردند و عکس رئیس جمهور خودشان ترامپ را آتش زدند همه هم می‌دانند با تعریف آن‌ها این تروریست است که آن‌ها به مجاهدین آزادیبخش و به رزمندگانی که مدافع خلق‌های مظلوم جهان هستند تروریست می‌گویند و به نوکرهای خودشان ضد تروریست می‌گویند. بزرگترین تروریست‌های جهان هستند. اصلاً داعش بدون آن‌ها و بدون کمک آن‌ها نه ایجاد می‌شد نه ادامه پیدا می‌کرد. داعش عراق و سوریه را گرفت و قدم بعدی‌اش هم ایران بود. داعش در لبنان و فلسطین حماس را تکفیر کرد گفت حماس کافر هستند گفت ما با اسرائیل مشکلی نداریم چه کسی جلوی این‌ها را گرفت؟ همین‌هایی که به آن‌ها به تروریست می‌گویند. حالا تروریست‌هایی که این‌قدر مهربان و متواضع و مؤدب هستند، این‌قدر گریه می‌کنند بچه‌های کوچک این‌قدر عاشق آن‌ها هستند. بچه 4- 5 ساله طوری گریه می‌کرد که من فکر کردم او را زدند و این‌ها می‌گویند دارد برای سلیمانی گریه می‌کند! اصلاً معنی ندارد بچه 4- 5 این‌طوری برای سلیمانی گریه کند اصلاً سلیمانی کیه تو بود؟ تا آن پیرزن پشت کوه گفت دارم دستکش می‌بافم نذر سلیمانی به فقرا بدهم! حالا خودش هم فقیر بود یکی باید بیاید به او کمک کند. این سلیمانی و امثال این بچه‌ها که خیلی‌هایشان گمنام هستند. الآن همین آقایی که شهید شد اصلاً اسم ایشان را شنیده بودید؟ نه. هیچ کس نمی‌دانست در حالی که او هم یکی از مجاهدین بزرگ و پرتلاش بود. خیلی‌ها هستند. چطوری است که بزرگترین تشییع جنازه جهان که گینس هم مجبور شد اعتراف کند و بگوید اصلاً چنین تشییع جنازه‌ای در دنیا نبوده، برای فرمانده سپاس قدس که کار او مبارزه با استکبار و امپریالیزم و ارتش‌های اشغالگر در جهان اسلام بود و حتی تا آمریکای لاتین این بچه‌ها حضور داشتند و فعال هستند این‌ها پول نبردند پولی نداریم که ببرند این‌ها ایدئولوژی شهادت را بردند این‌ها سبک جدیدی از جنگیدن را یاد دادند به فلسطینیها، به لبنانی‌ها، به عراقی‌ها، به سوریه، در افغانستان و در یمن، یک سبک جنگیدن پول‌شان کجا بود؟ اصلاً مگر پول می‌تواند این کارها را بکند؟ مگر رئیس جمهور آمریکا نگفت که 7 تریلون دلار، 7 هزار میلیارد دلار ما در عراق و سوریه خرج کردیم آخرش هم شکست خوردیم و به نتیجه نرسیدیم آخرش هم من شب یواشکی باید به پایگاه‌مان بین‌الاسد بروم و نصفه شب هم یواشکی فرار کنم ولی مقامات ایران رسماً آن‌جا می‌آیند و می‌روند. سیلمانی هم می‌دانید که در عراق دعوت رسمی داشت به عنوان یک مسئول ایرانی رسماً می‌رفت رفت و آمد مخفی نداشت. یک) یعنی یک میهمان رسمی را زدند. دوم) با اطلاع به شما عرض کنم که ایشان یقین داشت که در این سفر شهید می‌شود. اصلاً‌ به نظرم دلش هم می‌خواست چنان که به یکی از دوستان گفته بود که دیگر خسته شدم این‌جا را دیگر نمی‌توانم تحمل کنم می‌خواهم بروم واقعاً هم می‌خواست برود و من از این بچه‌ها زیاد در جنگ دیدم بچه‌های 16 ساله تا پیرمردهای 80 ساله در جنگ همین روحیه را داشتند نه درس حوزه خوانده بودند نه درس دانشگاه، ولی درس انسانیت چرا، درس جهاد و شهادت چرا. اصلاً 3 تا سؤال؟ این مرگ‌آگاهی از کجا؟ برای چه جهاد بالاترین عبادت است؟ برای این که مجاهد در دفاع از حقوق دیگران در دفاع از مظلوم، وقتی که خود مظلوم هم حاضر نیست گاهی هزینه بپردازد این هزینه می‌پرداخت. وقتی حتی خودت به فکر خودت نیستی و حاضر نیستی از خودت دفاع کنی من می‌آیم از تو دفاع می‌کنم، کشته هم می‌شوم. من یادم هست در یک عملیاتی در زمان جنگ، 40 کیلومتر در عمق دشمن، شرق دجله، با یک عده از بچه‌ها آن‌جا در محاصره افتادیم یک بچه 16 ساله‌ای که من اصلاً نمی‌دانستم از کدام گردان و لشکر است ایشان گلوله آرپی‌جی می‌داد من هم می‌زدم بعد محاصره شدیم این تانکها از پشت آمدند قشنگ آن وسط گیر افتادیم یعنی صددرصد معلوم بود که راه خلاصی و فرار نیست. ایشان گفت که این‌ها چه کسانی هستند؟ گفتم این‌ها نیروهای دشمن هستند. گفت الان گیر افتادیم و محاصره شدیم؟ گفتم بله. گفت حالا چه می‌شود؟ من هم خودم خیلی ترسیده بودم گفتم حداکثر تا 10 دقیقه ما را می‌زنند مگر بخواهیم اسیر شویم. گفت نه من اسیر نمی‌شوم، بعد یک کم سکوت کرد گفت، گفتی ده دقیقه؟ گفتم حداکثر. گفت در این ده دقیقه یک نمایشی بدهم که خدا کیف کند. بچه 16 ساله. و چند دقیقه بعد هم شهید شد. به حالت سجده افتاده بود یک بادگیر سبزی داشت دود از توی آن می‌آمد عینکی هم داشت هنوز هم محاصره کامل نبودیم رفتم ببینم هست یا شهید شده؟ دیدم سر تیر شهید شده، او را بوسیدم و بلند شدم همین شهدایی که الآن می‌آورند همین بچه‌ها هستند. این مکتب کجاست و از کجا آمد؟ این اخوی ما غواص کربلای 4 بود 18 سالش بود شب عملیات کربلای 4 در منطقه، موقع خداحافظی چون ایشان از توی آب می‌آمد و ما از یک مسیر دیگری باید می‌رفتیم خداحافظی کردیم، بعد به او گفتم حمید فکر می‌کنی امشب چه می‌شود؟ بچه 17- 18 ساله آرام، گفت خط را انشاءالله می‌شکنیم ولی ما شهید می‌شویم به همین آرامی. گفت ما همین غواص‌های خط اول انشاءالله خط را می‌شکنیم و بچه‌هایی که پشت سر ما بیایند جزیره را می‌گیرند همین‌طور هم شد. ایشان آن شب شهید شد و مفقود شد سال‌ها بعد استخوان‌هایش را آوردند. ولی کاملاً آرام.

این مکتب و این مدرسه کجاست؟ متواضع‌ترین آدم‌ها بدون هیچ تکبر، فداکارترین آدم‌ها بدون هیچ توقع، مظلوم‌ترین آدم‌ها بدون سروصدا، فحش هم می‌شنوند، همین شهید سلیمانی در همان دوران زمان دولت قبل، در شورای امنیت به او توهین کردند یک بار خودش با قهر بیرون آمد، حالا که شهید شده قهرمان ملی شده و بزرگترین تشییع جنازه جهان را داشته، حالا همه هی قاسم قاسم جون می‌کنند و می‌گویند قاسم گفت فلان! این همان است که شما او را فحش می‌دادید.

حالا سؤال اول، عراق و سوریه و این طرف و آن طرف به ما چه! جواب: ما کیه؟ وقتی می‌گویی ما کیست؟ وقتی می‌گویی به ما چه و به من چه! این «من» را تعریف کن. یا مسلمانی، یا به عنوان یک ایرانی حرف می‌زنی یا به عنوان یک انسان، یا چهارم، پایین‌ترین سطح انسانیت به عنوان یک منافع شخص خودت، به هر 4 دلیل باید سلیمانی‌ها به نمایندگی از همه شما و ما بجنگند و دفاع کنند. اگر مسلمانی، پیامبر(ص) فرمود که هر روز «مَن اصبح» اگر صدایی آمد که اگر از شما و مسلمین کمک خواست کشورش اشغال شده دارند آن‌ها را می‌کشند، تجاوز می‌کنند نابودشان می‌کنند ولو آنطرف دنیا، ولو غیر مسلمان از شما کمک می‌خواهد و شما می‌توانید کمک کنید اگر کمک نکنید مسلمان نیستید. این پیامبر اکرم است. پیامبر(ص) جهانی و انسانی فکر می‌کند. عرب و عجم و شرقی و غربی و دیروز و امروز ندارد. می‌گوید هرجا انسانی به ملتی تجاوز می‌شود و غارت می‌کنند و می‌کشند شما می‌توانید کمک کنید باید کمک کنید. شیعه علی هستید؟ علی‌بن‌ابیطالب می‌گوید اگر به سرزمینی از مسلمین ولو آن طرف کره زمین حمله کردند بر همه مسلمین واجب است بروند آن‌جا بجنگند و کمک‌شان کنند تا نیروی کافی باشد اگر کافی شد بقیه وظیفه ندارند اگر کافی نبود باید بروید تا تمام بشود حق ندارید بگویید آن طرف دنیا آمریکایی‌ها انگلیسی‌ها آمدند گرفتند به ما چه! پس مسلما نیستید. حالا یک کسی می‌گوید من مسلمان نیستم من نمی‌خواهم به این مسائل کاری داشته باشم خب سؤال بعدی، انسان هستی؟ انسانیت اجازه می‌دهد؟ یعنی یک انسان ببیند یک جنایتی دارد می‌شود می‌تواند خودش را انسان بداند و بگوید به من ربطی ندارد هر کاری می‌خواهید بکنید من می‌توانم جلوی بایستم ولی نمی‌ایستم. اولاً شما در یک اشل شخصی، در خیابان دارید می‌روید دو نفر دارند یک بچه کوچک را می‌زنند مسلمان هم نیستی، انسان هستی؟ چطوری دلت می‌آید اجازه می‌دهی آن‌ها بچه را سیلی بزنند و بگویی بچه من که نیست به من چه! خب انسان نیستی. ممکن است طرف بگوید من انسانیت برایم مهم نیست می‌گوییم خیلی خب، ایرانی هستی؟ ولو ایرانی غیر انسان، ایرانی هستی؟ عِرق ملی داری؟ منافع ملی سرت می‌شود؟ چرتکه بلد هستی بیندازی؟ بله. خب این‌هایی که کل این کشورها را اشغال کردند عراق، افغانستان، لیبی را نابود کردند، یمن را نابود کردند، افغانستان و سوریه و عراق را نابود کردند، ببینید غزه را دارند چه کار می‌کنند خودشان می‌گویند هدف اصلی و نهایی ما ایران است صد بار گفتند. بعد از این که آنها را بزنند سراغ تو می‌آیند. عقل معاش داری؟ حالا عقل معاد نداری، عقل معاش داری منافع دنیوی سرت می‌شود؟ خب محاسبه کن و چرتکه بینداز حالا یک کسی از در بیرون می‌آید می‌خواهد شخص شما را بزند، می‌گوید که می‌خواهم تو را بزنم، بین راه با دو نفر دیگر درگیر می‌شود – من می خواهم فقط چرتکه بیندازید –عقل معاش، عقل دنیوی شما به شما می‌گوید بایست تا آن‌ها را بزنند خوب که آن‌ها را زد بعد سراغ تو بیاید؟ یا می‌گوید وقتی با آن‌ها درگیر هستی تو کمک کن آن‌ها او را بزنند که بعد سراغ تو نیاید. اصلاً دین و انسانیت به کنار، عقل معاد هم نه. من واقعاً دارم سؤال می‌کنم عقل مادی چه می‌گوید؟ عقل مادی می‌گوید بایست آن‌ها را بزند بعداً سراغ تو بیاید؟ یا یک کاری کند که همان‌جا پایش بشکند و نیاید؟ مگر به فکر منافع ملی ایران نیستی؟ این هزینه‌ای که الآن 7- 8 تا کشور مسلمان دادند همه این‌ها را باید ده برابرش را بدهیم، هزینه سازش از هزینه چالش خیلی بیشتر است چرتکه مادی بیندازی به ضررت هست. این آمریکا و انگلیس و اسرائیل در ایران بودند ده‌ها هزار افسر این‌جا بود همه جا تحت کنترل آن‌ها بوده می‌خواهند برگردند. ول نمی‌کنند که. این ملت دهه 50 از ایران بیرون‌شان کرد دهه 90 از منطقه بیرون‌شان کرده، می‌خواهند برگردند این‌ها شما را ول نمی‌کنند. آن آدم‌هایی که با دشمن می‌گویند بُرد بُرد، حسین و یزید بُرد بُرد! قاتل و مقتول برد – برد! برد – برد برای معاملات دوتا آدم حسابی است که در بازار یک معامله‌ای می‌کنند دوتایی‌شان باید برد برد داشته باشند و هیچ کس نباید حق کسی را بخورد. زن و شوهر باید برد – برد باشد، و کل معاملات و کل توافقات همه باید برد برد باشد اما با دشمن برد برد؟ بعد هم دشمنی که اصلاً اجازه نمی‌دهد تو از حق خودت هم دفاع کنی. اصلاً حاضر نیستند مذاکره برابر بکنند. امضاء می‌کنند بعد پاره‌اش می‌کنند. شما به کدام تعهدات این‌ها می‌توانید اعتماد کنید؟ ما می‌گوییم محاسبه صددرصد مادی کن، منافع صددرصد مادی فقط خودت، باز هم مدیون این شهدا و این بچه‌ها هستیم. مدیون این بچه‌ها هستیم که دارند خارج از ایران می‌جنگند. مگر پول، آقا پول‌ها را بردند آن‌جا. حالا به شما بگویم آن‌جا عکس این را می‌گویند. در سوریه و عراق می‌گویند کل پول و امکانات‌تان را ایرانی‌ها به ایران بردند! آن‌جا به زبان عربی به آن‌ها این را می‌گویند، این‌جا به زبان فارسی به مردم می‌گویند پول و نفت و امکانات‌تان را همه را به سوریه و عراق بردند. یک زمانی چند سال پیش بود اگر یادتان باشد آب و برق در استان بصره قطع شد مشکلی پیش آمده بود یکسره رسانه‌های آمریکایی و صهیونیستی می‌گفتند علتش این است که برق شما را دارند به ایران می‌دهند! تحریک کردند یک عده‌ای را که ما خودمان برق نداریم برق ما را دارید به ایران می‌دهید؟ دروغ! چند ماه بعد یا قبلش مشکل برق در خوزستان پیش آمده بود به زبان فارسی می‌گفتند برای این که برق شما را دارند به عراق می‌دهند! باز این‌جا یک عده‌ای می‌گفتند خودمان گرفتاریم چرا به این‌ها می‌دهید؟ جنگ نیابتی، آن‌جا می‌گویند ایران دارد با آمریکا جنگ نیابتی در عراق و سوریه و لبنان و یمن می‌کند ایران شده ابرقدرت منطقه، کسینجر که تازه مُرد گفت ایران امپراطوری هخامنشی را دوباره بازسازی کرده! منتهی با ایدئولوژی انقلابی شیعه. یعنی از شبهه قاره هند تا مدیترانه قدرت اول شده و همه جا نفوذ دارد. پول ملت ایران را بردید. کدام پول؟ اولاً اگر پول مشکل را حل می‌کرد پول را که ما نداریم، عربستان و امارات و قطر پول مفت دارند و این‌ها میلیاردها پول خرج کردند و شکست خوردند. آمریکا 7 هزار میلیارد دلار پول خرج کرد. رئیس جمهور خودش گفت 7 تریلیون دلار خرج کرده و شکست خورده. پس مسئله پول نیست. مسئله یک سبک جنگیدن است. ایدئولوژی جهاد و شهادت است. قدرت جنگیدن علیرغم همه شرایط، با توکل به خدا، و کاملاً عقلانی و برنامه‌ریزی شده. می‌دانید در سوریه و عراق و لبنان مقالاتی نوشتند که ما داریم قربانی ایران می‌شویم. این‌جا می‌گویند که شما دارید ایران را فدای فلسطین می‌کنید، آن‌جا دقیقاً عکس آن را می‌گویند که لبنانی‌ها، عراقی‌ها و سوریه‌ای‌ها دارند قربانی ایران می‌شوند. آمریکا و غرب با ایران مشکل دارند ما چون این وسط حاضر نشدیم با این‌ها همکاری کنیم شروع کردند یک عده‌ای به نمایندگی از آن‌ها که ما فدای ایران شدیم! یکی از همین دوستان که با شهید سلیمانی بود گفت این بشار اسد گفت اگر شما نبودید سوریه و عراق الآن دست این داعشی‌ها و تکفیری‌ها بود یعنی در واقع دست اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها بود. بارها آمریکا و اسرائیل و عربستان به من پیغام دادند گفتند تو رابطه‌ات را با ایران قطع کن ما کل این جنگ‌های داخلی سوریه را ظرف یک هفته جمع و جورش می‌کنیم این خرابی‌ها را هم پول می‌دهیم جمع می‌کنیم جبران بشود. رابطه‌تان را با ایران قطع کن. من گفتم من هیچ وقت همچین کاری را نمی‌کنم برای این که این‌ها صادق هستند ضمن این که بدانید ما در زمان جنگ با صدام فقط سوریه به ما کمک می‌کرد ما که هیچی نداشتیم موشک هم فقط آن‌ها به ما می‌دادند. حتی قبل از انقلاب، نه این که حکومت ایده‌الی است منتهی تنها حکومت عربی هستند که به فلسطین خیانت نکردند بقیه همه‌شان خیانت کردند حتی قبل از انقلاب، کسانی که مبارز بودند چه مذهبی چه کمونیست. همه کمونیست‌های ایران و هم مذهبی‌ها، پناهگاه‌شان لبنان و سوریه بود آن‌جا می‌رفتند تحت تعقیب بودند آن‌جا آموزش چریکی با اسلحه می‌دیدند برای جنگ مسلحانه می‌آمدند کمک فلسطینی‌ها می‌کردند. کمونیست‌ها با کمونیست‌های فلسطینی، مذهبی‌ها هم با کمک غیر کمونیست‌هایشان.

ولی عرض من این است ایران نه به خاطر خدمت به سوریه و عراق، با این نگاه سوم می‌گویم، با این نگاهی که نه اسلامی است نه انسانی است فقط دنبال منافع است. حتی با نگاه منافع‌تان هم اگر امنیت ملی و منافع ملی می‌خواهید شما باید در سطح منطقه و جهان قوی باشید. من یک سؤالی می‌کنم اگر این‌ها از ما نمی‌ترسیدند همین الآن هم اگر نترسند که اگر به ایران حمله کنند در 20 کشور جهان ضربه خواهند خورد جنگ جهانی راه می‌افتد. امام(ره) همان موقع گفت اگر به ایران حمله کنید ما مثل کشورهای دیگر نیستیم جنگ جهانی راه می‌افتد. ما یک انقلاب هستیم ما یک دولت معمولی نیستیم ما یک انقلاب هستیم ما در دنیا میلیون‌ها نفر فدایی و نیروهای انقلابی داریم. به ما حمله کنید جنگ جهانی راه می‌افتد. امام(ره) گفت تمام مراکزتان را نفت و غیر نفت را همه‌تان را کلاً نابود می‌کنیم بعد هم در منطقه پخش می‌شویم جنگ جهانی با شما راه می‌اندازیم. حالا من از شما سؤال می‌کنم اگر این‌ها از این حرف‌ها نترسند یعنی اگر آمریکا و اسرائیل و انگلیس و مطمئن باشند که اگر به ایران حمله کنند هیچ اتفاق دیگری در دنیا نمی‌افتد. تا حالا ده بار حمله کرده بودند. می‌داند که اگر این‌جا حمله کند در 20- 30 کشور دنیا به او حمله می‌شود. این باعث می‌شود که ایران امنیت داشته باشد از ایران ضعیف که نمی‌ترسند به آن حمله می‌کنند. وقتی بدانند شما بازوهایتان بلند است تا قاره آمریکا حضور دارید این‌ها می‌دانند که اگر به ایران حمله کنند در خود آمریکا و قاره آمریکا به آن‌ها حمله می‌شود لذا می‌ترسد. به سمت راست ما به عراق حمله می‌کند، در سمت چپ به افغانستان حمله می‌کند، به سوریه حمله می‌کند، به یمن حمله می‌کند، به لیبی و لبنان حمله می‌کند ولی به ایران جرأت نمی‌کند. چرا؟ برای این که می‌داند رزمندگان بدون مرز، چریک‌های مجاهد و انقلابی و شهادت‌طلب در کل منطقه و جهان پخش هستند. خیلی‌هایشان ایرانی هم نیستند غیر ایرانی هستند. اروپایی هستند، شرق آسیا هستند، آفریقا هستند، آمریکا هستند، داخل خود آمریکا و اروپا هم هستند. همه هم برای عشق به انقلاب است برای پول نیست. پول اگر این کارها را می‌کرد قطعاً قطر و عربستان و امارات پول دارند. این‌ها همه جا شکست خوردند. پس اگر مادی هم فکر می‌کنید برای دفاع از خودت، برای دفاع از امنیت خودت هم باید از تو بترسند و بدانند که شما در کل جهان طرفدار دارید بازوهایتان بلند هستند بزنند از ده جا می‌خورند! بزن در رو نیست. آن وقت به این ایران جرأت نمی‌کنند حمله کنند آن وقت ما و شما این‌جا می‌توانیم راحت نسکافه بخوریم ولی 6تا ملت دیگر درگیر جنگ و قربانی جنگ هستند بارها گفتند ما هدف اصلی‌مان ایران است.

بنابراین چه مسلمان باشید، شیعه علی باشید، الآن ایام حضرت فاطمه(س) است ایشان یک تعبیری دارند می‌گویند خداوند جهاد را واجب کرد «عزّ للاسلام» برای این که ما اسلام ذلیل نمی‌خواهیم. اسلام باید عزیز باشد. مسلمان توسری‌خور، این فرمایش حضرت فاطمه(س) است، مسلمان توسری‌خورِ تحقیر شده مسلمان نیست. مسلمین باید تیز باشند و سرشان بالا باشد اگر توسری خوردی و تحمل کردی مسلمان نیستی.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته